
Het Canal du Berry is een kanaal in de regio Centre-Val de Loire. Het in de eerste helft van de 19e eeuw gebouwde kanaal werd in 1955 door de bevoegde overheid buiten gebruik gesteld en de eigendom overgedragen aan de verschillende gemeenten langsheen het traject. Dit leidde er toe dat een aantal kanaalpanden drooggelegd werden voor een nieuwe bestemming of overwoekerd raakten, waardoor op vandaag nog slechts een beperkt deel bevaarbaar is.
Bij de openstelling voor de scheepvaart in 1840 bestond het kanaal uit drie deeltrajecten:
Een gepland zuidoostelijk traject dat een verbinding naar de Allier zou maken werd nooit uitgevoerd.
Voor de 93 sluizen op het kanaal werd uit kostenbesparing bij de bouw geopteerd voor een breedte van slechts 2,70 m bij een lengte van 27,75 meter. In tegenstelling tot de meeste andere vandaag nog bestaande en bevaarbare kanalen werd het Canal du Berry niet opgenomen in het moderniseringsprogramma van Freycinet waardoor het nooit toegankelijk werd voor spitsen. Mede hierdoor heeft het kanaal zijn nut verloren omdat de gangbare Spitsen na 1900 niet het kanaal op konden varen.
De noord oostelijke verbinding naar de Loire was het laatste deel van het kanaal wat gereed kwam.
Een aantal sluizen worden nog redelijk bijgehouden. Meestal zijn naast die sluizen de huizen van de oorspronkelijke sluiswachter dan nog bewoond.