Het Canal du Berry is een kanaal in de regio Centre-Val de Loire. Het in de eerste helft van de 19e eeuw gebouwde kanaal werd in 1955 door de bevoegde overheid buiten gebruik gesteld en de eigendom overgedragen aan de verschillende gemeenten langsheen het traject. Dit leidde er toe dat een aantal kanaalpanden drooggelegd werden voor een nieuwe bestemming of overwoekerd raakten, waardoor op vandaag nog slechts een beperkt deel bevaarbaar is.
Bij de openstelling voor de scheepvaart in 1840 bestond het kanaal uit drie deeltrajecten:
Een gepland zuidoostelijk traject dat een verbinding naar de Allier zou maken werd nooit uitgevoerd.
Voor de 93 sluizen op het kanaal werd uit kostenbesparing bij de bouw geopteerd voor een breedte van slechts 2,70 m bij een lengte van 27,75 meter. In tegenstelling tot de meeste andere vandaag nog bestaande en bevaarbare kanalen werd het Canal du Berry niet opgenomen in het moderniseringsprogramma van Freycinet waardoor het nooit toegankelijk werd voor spitsen. Mede hierdoor heeft het kanaal zijn nut verloren omdat de gangbare Spitsen na 1900 niet opkonden.
Het kanaal zou in eerste instantie bestaan uit het kanaliseren van de rivier de Cher. Met sluizen in korte afsnijdingen en stuwen. Het zou van Montlucon de rivier volgen naar Saint-Aignan-sur-Cher.
In 1810 kwam er tijdens de bouw nog het verzoek om het kanaal door de stad Bourges te laten lopen. Hiervoor werd er 500.000 franken betaald. In 1811 is er onderzoek naar de mogelijkheid om het kanaal te verlengen en naar Nevers te laten lopen.
Na de val van het Franse rijk, stelde Joseph-Michel Dutens, de bouwer van het kanaal, om het kanaal naar Engels voorbeeld, maar voor schepen tot 2,5 meter breed te maken. Deze beperking was vooral een geld kwestie. Hierdoor zou het kanaal een stuk goedkoper uitgevoerd kunnen worden.
Uiteindelijk werd het een kanaal wat voor een gedeelte lateraal aan de Cher loopt. Maar bij Saint-Armand-montrond maakt het kanaal een bocht om naar het oosten te lopen. Bij Fontblisse is dan een splitsing van het kanaal, links gaat het kanaal langs de Auron opnieuw richting Cher bij Vierzon.
De andere kant van de splitsing is de verbinding geworden die de rivier Aubois volgt richting Loire. Ook dit stuk is vlak voor de Loire verdwenen. De verbinding met de Loire maakte het mogelijk om de vele andere kanalen van Frankrijk te bereiken.
In het noorden van Montlucon eindigd het zuidelijke deel van het Berrykanaal. Langs de weg is de vorm van een kanaal nog zichtbaar in het landschap. Een rij bomen en enkele kade's zijn stille getuigen van het kanaal.
Van deze sluis is mij weinig bekend. Een deel waar de deuren zaten, is nog zichtbaar. De rest is gedempt.
Op deze sluis is op 12 januari 1844 Gilbert Théodose Mitterrand geboren. Het zou later de grootvader van François Mitterrand worden. Hij was bekend als president van Frankrijk.
Na de brug maakt het kanaal met een grote bocht een opvallende koerswijziging. Oorspronkelijk zou het kanaal als gekanaliseerde rivier de Cher volgen. Echter tijdens het begin van de bouw werd er een wijziging van het traject gemaakt, en het kanaal zou langs Bourges lopen. Vandaar de opvallend grote bocht bij St-Amand-Montrond om van de Cher naar de rivier de Auron te gaan.
Om bij de vallei van de Auron te komen, werd van St-Amand-Montrond het kanaal langs de rivier de Marmande gegraven. Deze rivier word in het bos van Tronçais in het meer van Pirot opgevangen. Vanuit het stuwmeer werd het kanaal richting St-Amand-Montrond gevoed.
Bij de haven van Laugère staat nog deze oude roestige kraan. Als stille getuige van alle scheepvaart wat hier langs kwam, of hier met deze kraan geladen of gelost werd.
Het kanaal loopt verder langs Vernais en komt uiteindelijk bij Fontblisse. Daar loopt links het vervolg van het kanaal langs de Auron weer naar Bourges en uiteindelijk weer bij de Cher.
Rechtdoor loopt het kanaal naar de vallei van de Loire.