Het kanaal van Montbeliard, of kanaal van de hoge Saône is een onvoltooid kanaal in Frankrijk. Het doel van het kanaal was om het Rhone Rijnkanaal te verbinden met Conflandy, aan de Boven Saône. In de nasleep van de oorlog van 1870-1871 verloor Frankrijk het Elzas Lotharingen gebied. Hiermee verdween de verbinding van Canal du Rhone au Rhin en Canal de la Marne au Rhin. In 1871 werd het Canal de l'Est (nu Vogezenkanaal) gegraven om transport tussen Nancy en Bourgogne mogelijk te maken. De bouw van het Canal de Montbéliard à la Haute-Saône de begon gelijktijdig met het Canal de l'Est om de Saône met de Moezel te verbinden. Het Vogezenkanaal werd in 1887 geopend.
Het kanaal is nooit voltooid richting de Saône. Slechts 1 sluis is aan de Saônekant van de berg gebouwd. Het stuk kanaal wat wel in gebruik was, is in 2018 gesloten. Het gehele kanaal is nu verlaten.
Het kanaal van Montbeliard zou de verbinding vormen tussen Conflandy aan de hoge Saône en het Rhone Rijnkanaal. Het zou van de Saône bij Conflandy via de Lanterne vallei lopen, de rivier de Ognon oversteken, over de mijnstreek van Ronchamp lopen en dan weer afdalen naar Belfort. Door moeilijkheden bij de bouw was het kanaal niet klaar voor de Eerste Wereld oorlog. Na de Eerste Wereldoorlog is het Elsasgebied weer terug gegeven aan Frankrijk, en verviel de noodzaak van het kanaal. Het kanaal is iets noorderlijker dan Botans bevaarbaar geweest. Tot hoever het kanaal in gebruik is geweest, is nog onduidelijk. Het deel wat boven de haven van Botans in gebruik zou zijn geweest, werd in 1957 gesloten.
Van de plannen zijn het reservoir van Champagney gerealiseerd, 14 sluizen, twee tunnels, een kanaalbrug en meerdere bruggen.
In 2018 is ook het laatste stuk kanaal gesloten. De haven van Botans is niet meer te bereiken. De paar spitsen die daar in het kanaal lagen zijn weg gehaald.
De werkzaamheden aan het kanaal stopte in de bossen van Beuveroux, vlakbij Ronchamps. Het kanaal zou hier de intussen gesloten en vergeten kolenmijnen gaan voorzien van transportmogelijkheid met schepen. De sluis van Beuveroux is waarschijnlijk het laatste object van het kanaal wat gebouwd werd. De verdere loop van het kanaal langs het riviertje le Beuveroux is hier ricchting Saone niet meer verder gebouwd. Deze sluis van Beuveroux zou de laatste opvarende sluis worden om bij het scheidingspand te komen. In dit scheidingspand liggen nog twee tunnels om de grootste hoogtes in het Ballons des Vosges gebied te overwinnen.
De sluis van Beuveroux is gebouwd in 1909 met op maat gemaakte stenen van 20 bij 50 centimeter. Zeer waarschijnlijk zijn er nooit sluisdeuren ingehangen, en er zijn zeker nooit schepen in de buurt geweest, laat staan geschut.
Het scheidingspand is wel herkenbaar als kanaal, in de bossen loopt het kanaal naar de eerste van twee tunnels.
De tunnel van Cherimont is 1330 meter lang en loopt onder Mont de Mavou door. Ten noorden van de tunnel ligt het stuwmeer van Champagney.
De bouw van het stuwmeer begint rond 1882. De gemetselde muur van voornamelijk Essert kalksteen werd in 1905 voltooid. De waterdichtheid van de dam bleek een aanzienlijk probleem, in 1913 werd er geprobeerd om de waterdichtheid te verbeteren. Het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog onderbrak het werk. Na de oorlog werd de dam met beton verder verbeterd. Dit werk was in 1926 pas klaar. De bouw van het kanaal was toen al jaren gestopt.
Van het Bassin Champagney loopt het voedingskanaal naar het kanaal waar het in de haven van Frahier in het kanaal. Vanuit de bossen loopt het kanaal naar de haven van Frahier-et-Chatebier, en dan richting Chalonvillars naar de tweede tunnel van het kanaal La Foret.
De haven van Frahier-et-Chatebier ligt in het scheidingspand. Het voedingskanaal van Champagney komt er in de haven uit. Na de tunnel komen we bij de eerste sluis van 13 richting Montbeliard.