Het gemaal heeft de mogelijkheid om water van het laagst gelegen kanaalpand, water naar het hoger gelegen pand te pompen, maar er kan ook met één pomp energie worden opgewekt door het water van boven naar beneden te laten stromen.

De brug gaat over het kanaal en de Grensmaas over, en daarmee ook de Belgisch Nederlandse grens.

De kering vervangt de keersluis van Limmel die hier sinds de aanleg van het kanaal heeft gelegen. De kering heeft twee omloopriolen met regelbare schuiven om de voeding van het kanaal te regelen. Door het schutten van sluis Born, zakt de waterstand  van het kanaalpand tussen de kering en sluis Born. Als de kering dicht is, word het schutverlies aangezuiverd door deze omloopriolen.

De kering gaat dicht als de waterstand boven de stuw oploopt, waardoor de waterstand in het kanaal dreigt op te lopen. 

De sluis ligt naast de Algerakering, en maakt het mogelijk de kering te passeren, als deze voor hoogwater gesloten is.

De stormvloedkering is gebouwd in de Hollandse IJssel op de gemeentegrens van Capelle aan den IJssel en Krimpen aan den IJssel, ten oosten van Rotterdam. Omdat de Hollandse IJssel een belangrijke scheepvaartroute is, kon deze niet worden afgesloten met een dam. Anderzijds zou door een afsluiting de drinkwatervoorziening in een groot deel van Zuid-Holland zekerder kunnen worden door minder instroom van zout water in de polders. Daarom werd gekozen voor een stormvloedkering met twee beweegbare schuiven die tussen betonnen torens hangen.

De Prinses Irenesluizen in het Amsterdam-Rijnkanaal zijn de noordwestelijke sluizen op de kruising van het kanaal met de rivier de Lek, net buiten Wijk bij Duurstede.