Michel Hensen
De brug van Elsloo is in de nacht van 10 mei 1940 door het Nederlandse leger opgeblazen om het Duitse leger te beletten op te rukken naar Belgie. Doordat de bruggen van Stein, Urmond en Berg al onbeschadigd waren bezet, had het verder geen betekenis in het beletten van het Duitse leger. Kort na de verovering van de bruggen arriveerde de snelle en goed uitgeruste voorhoede van de zevende Duitse infanteriedivisie aan de oevers van de Maas. Leden van de genie sloegen een pontonbrug over de grensrivier. Zonder enige vorm van tegenstand trok de voorhoede verder naar het westen, richting Zuid-Willemsvaart. De hele operatie verliep erg snel. Dit blijkt uit het feit dat de complete zevende infanterie-divisie binnen drie dagen met al haar materieel op Belgische grondgebied stond. Dat de Duitse verrassingstactiek mislukte bij de bruggen van Maastricht en Elsloo had weinig invloed op de operatie.
Gedurende vier dagen passeerden 14.000 infanteristen te voet Elsloo, aangevuld met 6.000 paarden met karren en kanonnen. Op 1 september 1944 trokken Duitse troepen hier over de Maas en Julianakanaal zich terug. In het kanaal lagen op dat moment een aantal schepen die hier beschutting hadden gezocht. De vrachtschepen werden door de Duitsers en passant opgeblazen. Een schip werd dwars in het kanaal gelegd, om het als brug te gebruiken. Op 18 september 1944 werd Elsloo door het Amerikaanse leger bevrijd.
Na de oorlog is de brug van Elsloo over het Julianakanaal niet hersteld, maar gebruikt om de bruggen van Stein en Geulle te repareren. Pas in 1963 kwam de huidige brug tot stand. Tot die tijd lag er onder aan de Maasberg ter vervanging een veerpont in het kanaal.
