Zuiderpershuis

Het Zuiderpershuis is een industrieel-archeologisch monument uit 1878. Het gebouw is een voorbeeld van de 'Vlaamse Renaissance', ontworpen door architect Ernest Dieltiens met een monumentale gevel. Het pershuis ligt aan de Waalsekaai. De haven is gedempt, waardoor het gebouw nu aan een stadspark ligt. Het stadspark is gemaakt uit de gedempte havens Kooldok, Schippersdok en Steendok. 
Het Zuiderpershuus was een hydraulische krachtcentrale die 164 kranen, 6 sluizen, 8 bruggen, 3 rioolschuiven en 30 kaapstanders in de Antwerpse haven van energie, in de vorm van waterdruk, voorzag. Het industrieel complex bestond uit twee massieve torens met accumulatoren, een machinezaal waar de stoomketel, en één reserve ketel stond, twee stookzalen met veertien stookketels en een kettinggloeioven. Daarnaast waren er ook werkplaatsen in ondergebracht: een volledig uitgeruste smidse en werkhuizen met draaibanken en schaafbanken. De stoomkracht werd echter vanaf het begin van de twintigste eeuw geleidelijk vervangen door elektriciteit. Toch duurde het nog tot 1958 vooraleer de stoommachines volledig vervangen werden door elektriciteit. Tot 1977 bediende de centrale nog de Nassaubrug. Daarna werd het Zuiderpershuis gesloten en enkel nog gebruikt als depot.

Het Zuiderpershuis was één van acht pershuizen die in de haven van Antwerpen stonden. Het pershuis bouwde met de stoommachine waterdruk op, en opsloeg in twee accumulatoren. De waterdruk van ongeveer 50 bar, werd dan via persbuizen ondergronds naar de verschillende werken geleid. Bij het Museum aan de Stroom staan nog een enkele op waterdruk aangedreven kraan.