
De stuw van Linne is één van de zeven Nederlandse stuwen in de Maas. Deze stuw zorgt ervoor de de Maas opgestuwd wordt, zodat er scheepvaart mogelijk is van de sluizen van Heel, Linne, Maasbracht en Panheel. De stuw bestaat uit twee delen. De drie Stoney's, de regelschuiven bediend vanuit de centrale bediening in Maasbracht. En het Poirée gedeelte met losse schuiven.
De stuw is onderdeel van de omvangrijke Maasverbeteringswerken in het begin van de 20e eeuw. De bouw begon in 1918 en op 20 oktober 1925 werd de stuw officieel in gebruik genomen door koningin Wilhelmina.
De grote Stoneyschuiven werden, zoals het gros van de waterbouwkundige staalconstructies, in Nederland gemaakt door de Firma Kloos te Kinderdijk.
Op 10 februari 2020 zijn er vanuit de bakkenhoek van Maasbracht, twee duwbakken losgebroken. Mede door de stievige wind van die dag zijn de bakken het kanaal uitgedreven, en met de stroming van de Maas richting de stuw gedreven. Daar zijn de duwbakken tegen het Poirée gedeelte van de stuw tot stilstand gekomen.
Door de klap die de bakken tegen de stuw hebben gemaakt, is de stuw beschadigd. De bakken zijn met behulp van de koppellieren vrij getrokken van de stuw.