Sluis 11

De bouw van Sluis 11 werd in 1825 aangenomen door P. Langeveld. De aanneemsom bedroeg 77.293,57 gulden. In 1878 werd de oorspronkelijke pakrijswerken vervangen door basaltmuren ter waarde van 16.270 gulden. In 1907 werden deze basaltmuren weer vernieuwd, en gelijk werd de kolk 1 meter breder gemaakt. Rond 1935 werden de andere sluizen ook verbreed, echter Sluis 11 werd hierin niet meegenomen. Zo kon het gebeuren dat de oude sluizen allemaal drie schepen naast elkaar kon schutten, maar Sluis 11 niet. Hierdoor kon de wachttijd voor het passeren van de sluis flink oplopen. De wachttijd werd meestal goed benut en werden de boodschappen gedaan tijdens het wachten. Zo ontstond onder sluiswachters de naam Broodsluis.

Bij Sluis 11 werden de schepen gecontroleerd op de diepgang, dit meten gebeurde tot 1959. Bij de sluis lagen maar liefst 5 café's. Waarschijnlijk hadden de lange wachttijden van de schepen een positief effect op het cafébezoek. Zo was er het café Lammers, café van Poppel, café en groentenwinkel van van Gent/van Bree, café en bakkerij van Dorus Hilverda en het logement waar later de boerderij van Piet Bongers in zou komen. Er was ook een slagerij en kruidenierswinkel van Verhoijsen gevestigd.

Na de Tweede Wereldoorlog werden de mogelijkheden voor het bewaren van levensmiddelen beter. Koelkasten deden de intrede, en mede daardoor verdween de klandizie en later ook de huizen en café's. Later is daar het industriegebied Sluis 11 er gebouwd.

De huidige sluis 11 werd in 2003 gebouwd ter vervanging van de oude sluis.